ایزوپایپ نگار آسیا

آبیاری هنری است که از دیرباز بدان عمل می شده است. از نظر تاریخی تمدن ها همواره در پی رشد آبیاری بوجود آمده اند و در مناطق تحت آبیاری شکوفا شده اند. در سرتاسر تاریخ مکتوب نوع بشر اسناد معتبری از قدمت آبیاری وجود دارد. در پیدایش (تورات) به اصرافیل، شاه شینار و معاصر حضرت ابراهیم که احتمالا همان هامورابی (ششمین شاه از اولین سلسله شاهان بابل) بوده است، اشاره می شود او مجموعه قوانینی وضع کرد که قوانین هامورابی نامیده می شود، 2000 سال قبل از میلاد مطابق قوانین مزبور مردم ملزم بودند که برای ادامه حیات خود به آبیاری متکی باشند. در یکی از قوانین هامورابی آمده است که اگر کسی در خصوص استحکام بخشیدن به دیواره های کانال آبیاری مزرعه خود غفلت کند و بر اثر آب بریدگی در دیواره های کانال، آبی تلف شود آن شخص موظف خواهد بود معادل غله ای که در نتیجه این سهل انگاری هدر می رود غرامت بپردازد.

تاریخچه تصفیه آب در ایران
یک ملکه آشوری (پیش از 2000 سال قبل از میلاد) به امرای خود دستور داده بود که مسیر آب رود نیل را برای آبیاری اراضی کشور مصر منحرف کنند. مصریان ادعا می کنند که قدیمی ترین سد دنیا متعلق به آنهاست طول این سد 108 و ارتفاع آن 12 متر است که حدود 5000 سال قبل ساخته شده و به منظور ذخیره آب برای مصارف خانگی و کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفته است. ساکنان حوزه رود نیل در حدود 3300 سال قبل از میلاد به روش کرتی زمین های خود را آبیاری می کردند.
آبیاری در کشورهای حوزه اقیانوس هند نیز سابقه دیرینه دارد در کشور سریلانکا واقع در جنوب هند مخازنی با بیش از 2000 سال قدمت وجود دارد. در کشور چین قدمت سازه های آبی به 2600 سال قبل از میلاد و در آمریکای لاتین به بیش از 1000 سال قبل از میلاد مسیح می رسد.

طراحی لوله کشی توزیع آب مصرفی
در نقاط اتصال شبکه لوله کشی توزیع آب سرد مصرفی با شبکه لوله کشی توزیع آب گرم مصرفی، و نیز در نقاط مصرف آب سرد و آب گرم مصرفی، مانند لوازم بهداشتی و دستگاه های مصرف کننده دیگر، باید پیش بینی های لازم به عمل آید تا آب از شبکه آب گرم مصرفی به شبکه آب سرد مصرفی جریان پیدا نکند.
برای لوازم بهداشتی و دستگاه هایی که لوله کشی های آب سرد و گرم به آن ها انجام می شود (به جز وسایلی که آب سرد و گرم را با هم مخلوط می کنند، از قبیل شیرهای تعدیل کننده دما، شیرهای مخلوط بالانس کننده فشار و غیره برای رسیدن به دمای مطلوب)، تغذیه وسایل باید به شکلی انجام گیرد که به هیچ نحوی احتمال جریان آب سرد به سمت آب گرم و یا برعکس وجود نداشته باشد و درنتیجه آب گرم مسیر رفت، سرد نشده و یا درجه حرارت آن از درجه مطلوب کمتر نشود. همچنین درصورتی که در وسیله بهداشتی تنها نیاز به آب سرد باشد، آب گرم نباید به سمت آن جریان یابد. مسئله دیگر این است که اگر جریانی مدام از آب سرد به سمت آب گرم وجود داشته باشد، این کار باعث می شود که برای حفظ دمای آب گرم، آب گرم کن بیشتر کار کند که این امر، استفاده بیشتر از انرژی را به دنیال داشته و عمر مفید آب گرم کن را نیز کاهش خواهد داد.

استاندارد لوله کشی آب ساختمان
این بخش همچنین ممکن است به سیستم گردش مجدد آب گرم «بدون لوله برگشت» که امروزه استفاده از آن بسیار متداول شده است، اعمال شود. اگر چه این نوع سیستم بیشتر در مواردی صورت می پذیرد که نصب لوله کشی آب گرم برگشت، غیرممکن یا با هزینه بالا است، اما استفاده از این سیستم ها در سازه های جدید به دلیل صرفه جویی در نیروی انسانی و مصالح، صورت می گیرد. در این نوع سیستم، از یک پمپ در مسیر خط آب گرم استفاده می شود که جریان آب گرم را با عبور از یک شیر مخصوص وارد خط آب سرد نزدیک به یک وسیله بهداشتی می کند که دورترین فاصله را از آب گرم کن دارد.

نکات کلی در مورد خاموش کننده های دستی
درمورد کاربرد خاموش کننده های دستی، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
1.    بازدید و نظارت مستمر دورهای بر روی آنها شود و در صورت لزوم ماده مربوط تعویض گردد.
2.    از مقاوم بودن کپسول در برابر ضربه، انفجار و سایر نیروهای خارجی اطمینان حاصل شود.
3.    برحسب استعداد آنها در برابر انواع طبقه حریق، طبقه بندی و روی دستگاه نشانه گذاری شده باشند.
4.    در محل مناسب که قابل دسترس و قابل رویت باشد، متناسب با نوع حریق، نگهداری شوند.
5.    نحوه کاربرد هر کدام، به پرسنل و دیگر افراد آموزش داده شود.

زمان تخلیه و میزان قدرت پرتاب خاموش کننده ها
به طور کلی زمان تخلیه و قدرت پرتاب خاموش کننده ها بستگی به فشار کار و طبقه آتش هر کدام از آنها داشته و براساسی NFPA 1972- به شرح زیر تقسیم بندی شده است:
1.    خاموش کننده های آبی حریق طبقه A (وکفی طبقه A, B)؛ حداکثر زمان تخلیه 55 ثانیه و حداکثر قدرت پرتاب 12 متر.
2.    خاموش کننده های پودر شیمیایی حریق طبقه A, B, C؛ حداکثر زمان تخلیه 25 ثانیه و حداکثر قدرت پرتاب 5/7 متر.
3.    خاموش کننده های دی اکسید کربنی حریق طبقه B, C؛ حداکثر زمان تخلیه 42 ثانیه و حداکثر قدرت پرتاب 5/2 متر.

روش اطمینان از شارژ خاموش کننده ها
روش های مختلفی برای حصول اطمینان از شارژ بودن خاموش کننده ها و نیز سالم بودن محتویات آنها وجود دارد. متناسب با نوع خاموش کننده باید به صورت دوره ای، حداکثر هر شش ماه یک بار بازدید و هر یک سال یک بار شارژ مجدد انجام گیرد. اهم این روش ها عبارتند از:
1.    وزن نمودن کپسول در هر دوره و مقایسه آن با وزن شارژ اولیه
2.    تعیین فشار داخل کپسول در هر دوره و مقایسه آن با فشار کارکرد و تست اولیه.
3.    تست ماده شیمیایی درون کپسول، به لحاظ اطمینان از عدم فساد آن.

اطلاعات روی خاموش کننده ها
با توجه به حساسیت و اهمیت آتش نشانی وضرورت کاربرد صحیح و ساختمان، لازم است برچسبی که اطلاعات زیر در آن مندرج شده باشد تهیه و روی خاموش کننده ها نصب گردد.
1.    نوع ماده خاموش کننده
2.    طبقه حریق (D, C, B ,A یا ترکیبی از آنها)
3.    وزن ماده شارژ شده و وزن تقریبی کپسول
4.    فشار کارکرد
5.    تاریخ آخرین بازدید
6.    تاریخ آخرین شمارش

سیستم دفع فاضلاب ساختمان:

طراحی صحیح و اصولی سیستم دفع فاضلاب ساختمان از جمله اهم مسائل در معماری ساختمان است که در حیطه وظایف متخصص تاسیسات قرار دارد. فقدان سیستم مناسب دفع فاضلاب در بعضی از ساختمان ها، گاهی منجر به بروز ضایعات و مشکلات فراوانی می گردد که برای احتراز از آنها باید به کلیه دستورات و مقررات لازم الجرا در طرح سیستم فاضلاب توجه نمود. پس از جمع آوری فاضلاب موضوع تخلیه آن به خارج از ساختمان پیش می آید که این مشکل امروزه در کشورهایی که دارای سیستم جمع آوری فاضلاب شهری می باشند وجود ندارد. بطوری که فاضلاب شهر به تصفیه خانه هایی هدایت شده پس از تصفیه تقریبا از تمامی اجزاء فاضلاب به نحو موثری استفاده می گردد. متاسفانه شهرهای ایران غیر از تعداد انگشت شماری، فاقد سیستم جمع آوری فاضلاب شهری می باشند. لذا فاضلاب ساختمان ها به طور انفرادی در چاه هایی که بدین منظور حفر می گردد تخلیه می شود.

انواع فاضلاب ساختمان:

1.    فاضلاب سبک- فاضلابی را گویند که از آب خالص با محتویات سبک تشکیل شده باشد، مانند فاضلاب دستشویی یا کف شویی که حاوی مقداری کف صابون با اجرام کوچک از قبیل خاک و خاشاک و غیره است.

2.     فاضلاب سنگین- به فاضلابی اطلاق می شود که محتوی فضولات انسانی یا حیوانی و مواد سنگین باشد. لوله هایی که فاضلاب سنگین را عبور می دهند دارای قطر و شیب بیشتری نسبت به لوله های حامل فاضلاب سبک خواهند بود.

انواع چاه فاضلاب

شرط لازم برای حفر چاه در یک محل، مناسب بودن جنس زمین برای جذب آب است. جهت تخلیه فاضلاب سبک و سنگین جمع آوری شده توسط سیستم لوله کشی فاضلاب، معمولا سه نوع چاه در ساختمان حفر می گردند:

1.     چاه فاضلاب دستشویی و مستراح و حمام

2.     چاه فاضلاب آشپزخانه- از آنجایی که فاضلاب آشپزخانه حاوی مواد چربی زیادی است که پس از تهنشین شدن در چاه بعد از مدتی زمین را غیرقابل نفوذ می کند، باید برای آشپزخانه چاه جداگانه ای در نظر گرفته در مواقع مقتضی کف و دیواره چاه را از این مواد پاک نمود.

3.     چاه مخصوص آب باران و نزولات جوی

ساختمان چاه فاصلاب:

چاه فاضلاب چنانکه ذکر شد باید در محلی حفر گردد که زمین آن شنی بوده قابلیت جذب آب را داشته باشد، چه در غیر اینصورت خطر پرشدن سریع چاه وضایعات ناشی از آن وجود دارد. ساختمان چاه از دو قسما میله و انباره تشکیل می گردد:

الف) میله چاه- میله چاه عبارت است از سوراخی به قطر 30 اینچی که در زمین حفر می شود و تا رسیدن به قشری که قابلیت جذب آب آن زیاد باشد ادامه می یابد. طول میله چاه بهتر است از 30 فوت کمتر نباشد.

ب) انباره چاه- پس از رسیدن میله چاه به زمین آبکش، زیر واطراف میله را خاکبرداری می نمایند، به این ترتیب خزینه ای ایجاد می شود، که محتویات غیرقابل جذب فاضلاب در آن انبار شده در فواصل زمانی که بستگی به میزان فاضلاب تولید شده در ساختمان دارد، تخلیه می گردد. سقف انباره بصورت قوسی خاکبرداری می شود تا مقاومت آن در برابر بارهای وارده افزون گردد. حجم انباره چاه که بستگی به مقدار فاضلاب تولید شده و جنس زمین دارد، حداقل حدود 200 فوت مکعب در نظر گرفته می شود.

درصورت موجود و دردسترس بودن شبکه لوله کشی آب شهری، لوله کشی توزیع آب مصرفی ساختمان، باید به این شبکه متصل شود و آب مورد نیاز خود را از آن دریافت کند.

وارد کردن و ریختن هرگونه خاکستر، مواد نیمه سوخته (زغال و مانند آن)، مواد پارچه ای (مانند کهنه و قاب دستمال)، مواد سمی، مواد قابل اشتغال یا قابل انفجار، گازها، مواد نفتی و چربی و مواد غیر قابل انحال دیگری که ممکن است باعث گرفتگی، مسدود شدن، آسیب دیدن یا اضافه بار شود، به لوله کشی فاضلاب بهداشتی ساختمان و شبکه لوله کشی فاضلاب شهری ممنوع است.

فاضلاب خروجی از تاسیسات صنعتی و تولیدی نباید وارد لوله کشی فاضلاب بهداشتی ساختمان شود. ورود فاضلاب صنعتی به شبکه فاضلاب شهری به شرطی مجاز است که سازمان مسئول فاضلاب شهری هدایت آن را به شبکه فاضلاب شهری مجاز بداند.

مطابق این بند از مقررات، دفع مواد خطرناک یا زیان آور به داخل شبکه فاضلاب بهداشتی مجاز نیست. چنین موادی می توانند موجب افزایش احتمال انسداد لوله ها شده و از تخلیه مناسب فاضلاب جلوگیری نمایند. همچنین از آنجا که تجمع مواد اشتعال پذیر و قابل احتراق، خطر آتش و انفجار را به همراه دارد، تخلیه این نوع مواد نیز به داخل سیستم فاضلاب بهداشتی مجاز نیست. مواد شیمیایی که تصفیه نمی شوند ممکن است با دیگر مواد شیمیایی واکنش داده و باعث رسیدن آسیب به لوله ها و اجزای سیستم فاضلاب شوند. ضایعات صنعتی مضر یا خطرناک نیز باید قبل از تخلیه به سیستم فاضلاب تصفه شود. این کار ممکن است نیازمند جداسازی یا خنثی سازی مواد شیمیایی باشد.